فراهم آوردن مراقبت جامع، مناسب و طولانی مدت از بیماران نیازمند گردآوری، تجزیه و تحلیل و ارائه داده های کلینیکی بسیار پیچیده است که با استفاده از مدارک پزشکی بیماران انجام می شود. از طرفی مدارک پزشکی کاغذی (PMR)(Paper Medical Record) کارآیی لازم در این مورد را نداشته و نیاز به فضا، تجهیزات و پرسنل زیاد دارد. این قبیل مسایل باعث ایجاد تفکر استفاده از فن آوری پیشرفته روز برای بهره گیری بهتر از اطلاعات مراقبت بهداشتی درمانی بیماران و در نتیجه ایجاد پرونده کامپیوتری بیمار (CPR)(Computer-based Patient Record) گردید. در این مقاله ضمن ارایه دورنمایی از CPR به وضعیت فعلی آن در سیستم های ارایه دهنده مراقبت بهداشتی درمانی اشاره گردیده و به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای موجود در این حیطه معرفی شده است. همچنین مراحل ایجاد پرونده کامپیوتری بیمار و انتقال به آن توضیح داده شده و موانع موجود بر سر راه آن مورد توجه قرار گرفته است. در پایان نیز نقش متخصصین مدیریت اطلاعات بهداشتی برای راه اندازی و بهره گیری از سیستم CPR ذکر گردیده است.

به منظور کنترل دما و رطوبت نسبی داخل گلخانه یک سیستم جمع آوری اطلاعات کامپیوتری طراحی و پیاده سازی گردید. سیستم برای انجام آزمایشات گوناگون میدانی داخل یک گلخانه مدل با سطحی به مساحت 8 متر مربع و ارتفاع 2 متر نصب و در شرایط مختلف جوی در ماه آذر سال 1382 در کرج مورد آزمون و ارزیابی قرار گرفت. در یکی از آزمایشات مشاهده گردید که مقادیر مربوط به دمای محیط داخل گلخانه همواره بالاتر از دمای محیط بیرون می باشد. با توجه به اینکه انرژی تابشی خورشید پس از عبور از پوشش شفاف در محیط گلخانه محبوس شده و بتدریج باعث افزایش دمای محیط گلخانه می گردد این روند قابل توجیه بوده و در واقع تایید کننده اثر گلخانه ای است. از طرفی در طول مدت آزمایش نوسانات زیادی در درجه حرارت داخل گلخانه مشاهده گردید. ما این نوسانات را متاثر از شرایط طبیعی محیط شامل تبخیر سطحی درون گلخانه، تابش خورشید، درجه حرارت محیط بیرون و آفتابی و ابری شدن متناوب هوا در حین آزمایش تفسیر می کنیم. نوسانات مشهودی در تغییر رطوبت نسبی داخل گلخانه مشاهده نگردید اما با فعال شدن سیستم کنترل خودکار در دقایق آخری آزمایش این رطوبت نسبی روندی نزولی به خود گرفت. از طرفی سنسور دمای نصب شده نزدیک به نواحی مجاور پوشش گلخانه از آهنگ افزایش سریع تری برخوردار بود تا سنسوری که در مجاور گیاه قرار داده شده بود. این امر ناشی از تاثیر بیشتر انرژی تابشی خورشید بر گرمایش گلخانه در مجاورت پوشش می باشد.

زمینه و هدف: حفاظت اطلاعات فراجا تلاش دارد تا با بهره گیری از آخرین دستاوردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات و سامانه های پیشرفته انتظامی- امنیتی، امنیت داخلی را بهبود ببخشد و محیطی امن، توأم با آسایش را برای کارکنان فراجا، در پرتو ارزش های اسلامی فراهم کند. این پژوهش به دنبال کارکردهای حفاظت اطلاعات فراجا در پیشگیری از جرائم سایبری در یگان های تابعه است. روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت، توصیفی، تحلیلی و روش اجرا از نوع، پیمایشی- همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش را فرماندهان لایه اول و دوم فرماندهی انتظامی مازندران به تعداد 500 نفر را تشکیل که تعداد 217 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری، پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی آن به صورت صوری و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است. داده ها با استفاده از آمار استنباطی از جمله ضریب همبستگی و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اقدامات حفاظت اطلاعات فراجا با ضریب 656/0 در ابعاد نظارت و کنترل، آموزش و آگاه سازی حفاظتی و تشدید مجازات در پیشگیری از جرائم سایبری یگان های تابعه تأثیر مثبت و معناداری داشته است. نتیجه گیری: مهم ترین اقدامات حفاظت اطلاعات فراجا برای مقابله با جرائم سایبری کارکنان، ممانعت از ورود گوشی های هوشمند و سایر وسایل ارتباطی مشابه به یگان های تابعه و اماکن حساس بوده است که در کنار انضباط و رازداری و حفاظت کارکنان، حفاظت اماکن و تأسیسات، حفاظت سلاح و مهمات و حفاظت فاوا و سامانه های امنیتی می توان به اهداف این سازمان دست یافت.

یکی از مهم ترین مزایای داوری به عنوان روش حل وفصل اختلافات، حفظ اطلاعات محرمانه طرفین دعوا است. جدا از مباحث تئوری در خصوص اصل محرمانگی، متعهدان آن و ضمانت اجرای اصل مذکور، باید راهکارهای عملی حفظ اطلاعات محرمانه در داوری مورد بررسی قرار گیرد زیرا وجود سلایق و خواسته های متعدد طرفین داوری، متفاوت بودن نهادهای داوری و داوران، متغیر بودن اعتماد طرفین داوری به داور، مواضع مختلف قانونی و شرایط خاص هر پرونده اقتضا می کند طرق متعدد اجرای اصل محرمانگی برای طرفین داوری و داوران مشخص گردند و از لحاظ عملی راه حل های انعطاف پذیری به آنها پیشنهاد شوند. در این مقاله تلاش شده است که با بررسی تحلیلی قواعد و رویه موجود در داوری ها، راه حل های موجود در این خصوص مورد مداقه قرار گیرند. جهت حفاظت از اطلاعات محرمانه در داوری چند راهکار اصلی وجود دارد: «راهکارهای محدودکننده دسترسی به اطلاعات محرمانه»، «راهکارهای مانع افشای اطلاعات محرمانه در فرایند رسیدگی داوری» و «راهکارهای مانع افشای اطلاعات محرمانه در رأی داوری». مسلماً موضع این مقاله ترجیح هیچ کدام از این راهکارها در زمینه تحقق محرمانگی در داوری بر دیگری نیست و حتی استفاده از ترکیبی از این گونه روش ها بیشتر می تواند نیازهای طرفین داوری را در خصوص حفظ محرمانگی تامین نماید. در نهایت مقاله حاضر به این نتیجه نائل آمده است که محدود کردن میزان ارائه اطلاعات محرمانه به داور از سوی طرفین دعوا، باید به حدی باشد که مانع صدور رأی عادلانه نگردد و در این راستا پیشنهاد می شود اطلاعات محرمانه مهم در اختیار تمامی داوران یا تنها سرداور قرار گیرد. عدم ذکر استنادهای متکی بر اطلاعات محرمانه در رأی نیز تا آنجایی منطقی است که در فرایند اعتراض و اجرای رأی داوری خللی وارد نسازد. محدود کردن دسترسی به اطلاعات محرمانه نباید ناقض حق طرفین مبنی بر داشتن دادرسی عادلانه گردد و دخالت ثالث جهت جلوگیری از افشای اطلاعات، تنها در موارد استثنائی امکان پذیر است زیرا قاعدتاً خود داور، ثالث بی طرف و متخصص تلقی می گردد. راه حل بنیادین آن است که قانون گذاران و تنظیم کنندگان قواعد داوری به صورت جدی و تفصیلی راهکارهای عملی حفاظت از اطلاعات محرمانه را در مقررات مذکور درج نمایند. در حال حاضر و تا قبل از اعمال این تغییرات آنچه که پیشنهاد می گردد آن است که راهکارهای مذکور ترجیحاً در توافق نامه داوری اولیه و یا قرارنامه داوری ذکر شوند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.